ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ

Όσο και αν προσμένουμε την αδύνατη παρουσία

πάντα θα υπάρχει ένα ρολόι να μετράει

τις ώρες που χαθήκανε στη μαύρη τρύπα 

ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΒΡΑΔΥ

Θα έρθει ξανά εκείνο το βράδυ

θα βάλουμε στη σειρά όλους τους νάνους έναν προς έναν

θα μετρήσουμε όλα τα αστέρια που έσβησαν πάνω από τα κεφάλια μας

θα πιούμε τις μπύρες που ποτέ δεν ήπιαμε στα στενά του κέντρου

θα ράψουμε τη σκισμένη μούρη του δαίμονα που ξερνάει μαύρο αίμα

θα περάσουμε στη διάσταση που παρέμεινε ανοιχτή για ακόμα μια χιλιετία

θα πάρουμε εκδίκηση από το αγέννητο βρέφος που κατάπιε το παρόν

Φάε κάτι ελαφρύ, μην ισιώσεις τα μαλλιά σου και βάλε στην τσέπη τα κλειδιά

Γιατί θα έρθει ξανά εκείνο το βράδυ.

Στο μπλε διάδρομο
σουλατσάρουν αναμονές
ανάμεσα σε θυμισιές
μιας πρώτης πτώσης.
Σε ένα  "αυτό ήταν"
απομεσήμερο σκοντάψαμε όνειρο κοφτό.
Εκείνο το πρώτο παγωτό
που έπεσε και επόμενο δεν ήρθε.
Την ψιλιαστήκαμε τη δουλειά
δεν θα ξυπνούσαμε ξανά
Και κλάψαμε μάλλον προπαντός του χρόνου τον αγύριστο τον ίσκιο.
Τώρα βραδιάζει
ανάσσες δακρύζουν σε τζάμια νοσοκομείου 
και η Πολιτεία ατάραχη λιώνει όπως τότε.
Χωρίς θρήνο πια
με τσάι άγευστο, βήματα σαθρά:
άκρη δεν θα γεννηθεί προτού να πεις το "ευρέθη".

Σοφία Σ.

                                                                                                                            

ENAΛΛΑΚΤΙΚΗ

Παρατηρούμε τη λογική ροή των πραγμάτων

Την πρωινή γουλιά του καφέ να κατεβαίνει στα σωθικά μας

Τα ψώνια τα πρωινά του Σαββάτου στο σούπερ μάρκετ

Το απογευματινό χέσιμο του σκύλου στα ξερόχορτα

Να ταϊστούν τα δίδυμα ταυτόχρονα και από τις δυο θηλές

Να βάλουμε μουσική αμέσως μετά την εκσπερμάτωση

Τα κουτάκια της μπύρας να μαζευτούν μόλις σηκωθούμε από το παγκάκι

Αν παραστρατούσαμε όμως

Αν αλλάζαμε πορεία στο τρένο

Αν στο χάρτη βάζαμε αλλού το «x» το οποίο μας έδειχνε το θησαυρό

Δεν θα ήτανε όμορφο;

ΩΡΑ ΚΡΙΣΗΣ

Μπροστά στο βουνό των απολεσθέντων

έρχεται και η αποφράδα ανηφόρα.

Τα δάκρυα δεν το διαβρώνουνε 

μα ίσως κάπως κάνουν πιο γόνιμη την ώρα.

Μικρός μικρός, σε ηφαίστειο αφελώς προσέμενες παραγγελιά σε θαύμα.

Μα τώρα που κ μέσα κάπως παιδί μεγάλο έγινες, σε εντεταλμένη ανάβαση,

σαν αυτοθέλητα στης λήθης αυτή την κόψη σου περπάτα.

Και μη τη θέα του την πάρεις επί πολλού.

Πιες το νόστιμο πηγής νερό και σύντομα κατέβα.

Έχεις και δουλειές. 

 

                                                                                                                        (Σοφία Σ.)

ΧΡΟΝΟΣ (συμμετοχή στο "Ημερολόγιο ποίησης" από τις εκδόσεις Άπαρσις)

 

ΣΤΟ ΧΑΡΑΜΑ (συμμετοχή στα "Διηγήματα του εγκλεισμού" από τις εκδόσεις Άπαρσις)

 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ POPAGANDA.GR (ΜΑΡΤΙΟΣ 2014)

 https://popaganda.gr/art/anexartiti-komistes-sto-comicdom-con/

ΘΑ ΕΧΩ ΦΥΓΕΙ ΜΑΚΡΙΑ

Μέχρι να τελειώσει ο θηλασμός της μάνας

θα έχω φύγει μακριιά

Μέχρι να βρεθούν τα κλειδιά στην τρύπια τσέπη

θα έχω φύγει μακριά

Μέχρι να σταματήσει να γελάει ο μεθυσμένος καριόλης στην άκρη του δρόμου

θα έχω φύγει μακριά

Μέχρι να σταματήσουν τα όρνια να τρώνε το συκώτι μας

θα έχω φύγει μακριά

Μέχρι ο γελωτοποιός να βάλει το κεφάλι του στο στόμα του λιονταριού

θα έχω φύγει μακριά

Μέχρι να λύσεις τα κορδόνια από τα ασπρόμαυρα παπούτσια σου

θα έχω φύγει μακριά

Μέχρι να καταλάβεις την γεύση από μέταλλο πάνω στη σάρκα σου

θα έχω φύγει μακριά

Μέχρι να ανοίξεις τα τσακισμένα σου φτερά έξω από την στρατόσφαιρα

θα έχω φύγει μακριά

Μέχρι να αλλάξεις τα μαύρα σου πανιά σε άσπρα

θα έχω φύγει μακριά

ΑΦΗΡΗΜΕΝΟΣ

Άρχισα να φοράω μαύρα ρούχα

μαύρο μπλουζάκι

μαύρο παντελόνι

μαύρες κάλτσες

να κρατάω μαύρα πουλά φυλακισμένα 

να μου κελαηδάνε

βιβλία με μαύρες σελίδες

να κάνω τάχα ότι διαβάζω

μαύρους ήλιους να προσπαθούν να με κάνουν

να σηκωθώ από το κρεβάτι.

Ότι χρωματιστό είχα 

το έδωσα σε ένα παιδί,

μου είπε ότι θα μου το επιστρέψει,

αλλά το μπάσταρδο το πέταξε στα σκουπίδια,

κατά λάθος,

μαζί με το μπολ που είχε μέσα τις φακές του.

ΠΕΡΑΣΜΑ

Πέρασα πάνω από βουνά αλλά δεν είδα κορυφές.

Πέρασα πάνω από μια θάλασσα μαύρη

αλλά χρώμα δεν είδα,

παρά μόνο τις νεκρές μνήμες των ψαριών της.

Πέρασα πάνω από απέραντα χωράφια

με βαμβάκια και καλαμπόκια

αλλά δεν τόλμησα να μπω μέσα

μήπως αντικρίσω την παιδική μου ηλικία

να κάνει σάλτο και να ξεκινάει κατευθείαν στα 30.

Πέρασα πάνω από ξεβαμμένα πρόσωπα

που κοιτούσα μέσα στα μάτια, οργασμούς

και εμένα μούσκεμα στον ιδρώτα.

Πέρασα πάνω γέφυρες κοιτώντας προς τα κάτω

τις άδειες γραμμές με το χλωρό χορτάρι ανάμεσα τους.

Πέρασα από δίπλα σου και ξέχασα που οδηγεί το πέρασμα.

ΚΡΥΨΩΝΑ

Τσαλαβουτάνε τα πόδια μας στα σπασμένα πεζοδρόμια
και τα νερά φτάνουν στις κάλτσες μας
και η απώλεια φτάνει στα κόκκαλα μας
και τώρα πια η ημέρα κρατάει περισσότερο
και τώρα πια η νύχτα κοιμάται δίπλα σε άλλη νύχτα

και ήταν ωραία όταν δε φαίνονταν τα πρόσωπα μας στο σκοτάδι

γιατί όταν ξημέρωνε καιγότανε το δέρμα μου

και έπρεπε πάλι να κρυφτώ στην ηλιόλουστη κρυψώνα.

Ο ΑΝΕΜΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΠΑΡΕΙ

Ο άνεμος θα μας πάρει

θα μας πάει σε μέρη 

που μόνο η ταυτόχρονη μας σκέψη κατέχει

Θα συναντηθούμε μέσα σε μια μαύρη τρύπα

πίσω από την κερκόπορτα που στέκει ακόμα όρθια

βυθισμένοι μέσα στην στριγκλιά ενός σφαγμένου θηρίου

Λίγο πριν πεθάνουμε
θα γίνουμε σκόνη αστρική
ώστε να συνηθίσει το σώμα μας την απώλεια

ΔΕΣΠΟΙΝΙΣ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ;

Δεσποινίς είστε καλά;
Νομίζω πως ένα μαύρο σύννεφο πλανάται πάνω από τα μαύρα σας μαλλιά

Ένα μαρμαρωμένο βήμα, σας έχει να στέκεστε στο ίδιο σημείο δεκατέσσερα ολόκληρα λεπτά

Ένα βροχερό πρωινό σας απέτρεψε από τον καθημερινό σας θάνατο 

Δεσποινίς είστε καλά;

Δεν φάγατε ακόμα το πρωινό σας αβοκάντο

Δεν ακούστηκε ο θόρυβος του κουταλιού στην κούπα του καφέ σας

Δεν ταΐσατε τις χθεσινές σας πεινασμένες σκέψεις

Δεσποινίς είστε καλά;

Ξεχάσατε πως να περπατάτε στα στενά αυτής της πόλης

Λησμονήσατε τι είναι αυτό που τόσο λαχταράτε

Θάψατε σε βαθύ συρτάρι όλα εκείνα τα ανείπωτα

ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ

Με λυμένα μαλλιά στους ωμούς

μην γνωρίζοντας το αύριο

τρεκλίζοντας να ανέβεις από τα υπόγεια

φυσώντας τον καπνό

κοιτάζοντας με βλέμμα γερακιού

μυρίζοντας το αίμα όπως η ύαινά

έτοιμη να θυσιάσεις εσύ 

αυτή τη φορά το σπλάχνο σου

αφού αποφάσισες

ότι ο κόσμος των ανθρώπων

είναι το κατάλληλο μέρος για να ζήσει.