Ο ΑΝΤΡΑΣ ΣΤΟ ΠΑΓΚΑΚΙ

 

Δεν ξέρω αν ήτανε Μάιος ή Ιούνης
αλλά φαντάζομαι κάπου εκεί ήτανε
γιατί αλλιώς δεν είχε λόγο
να βγει από το σπίτι του
και να πάει στο παγκάκι
-το αγαπημένο του όπως έλεγε-
με το μπουκάλι μπύρας πιστό σύντροφο
και το ανοιχτήρι περασμένο στα κλειδιά του.
Καθώς οι περαστικοί περνούσανε σκυφτοί
και τα πουλιά στέκονταν στο ένα τους πόδι
και τα παιδιά τρυπούσανε τα γόνατα τους
και ο αέρας χάιδευε τα ρουθούνια
ο άντρας στο παγκάκι
πίνει την τελευταία γουλιά
πίνει την τελευταία σταγόνα
και με βλέμμα πλάνο
σηκώνεται όρθιος,
βάζει τα χέρια στις τσέπες
και ετοιμάζεται για την πρώτη βροχή,
εκείνη του Σεπτέμβρη.