Με λυμένα μαλλιά στους ωμούς
μην γνωρίζοντας το αύριο
τρεκλίζοντας να ανέβεις από τα υπόγεια
φυσώντας τον καπνό
κοιτάζοντας με βλέμμα γερακιού
μυρίζοντας το αίμα όπως η ύαινά
έτοιμη να θυσιάσεις εσύ
αυτή τη φορά το σπλάχνο σου
αφού αποφάσισες
ότι ο κόσμος των ανθρώπων
είναι το κατάλληλο μέρος για να ζήσει.
