Για να πλησιάσουμε την καρδιά σου
Δαμάσαμε τα λαίμαργα σκυλιά
Γκρεμίσαμε τα ψηλά χορταριασμένα τείχη
Μάθαμε να κολυμπάμε στην απύθμενη άβυσσο
που σαν μάνα ντυμένη στα κατάμαυρα
περίμενε καρτερικά να μας ρίξει στην άπειρη αγκαλιά της
ξερνώντας με την πρώτη ευκαιρία
ένα ένα τα κόκκαλα μας.
Δεν μας αξίζει έστω ένα βλέμμα σου
σαν δείγμα μιας μικρής επιβράβευσης;