Μια γοργόνα σκυφτή,
κάπου στον Παγασητικό,
έψαχνε τον αιμοβόρο στρατηλάτη,
το χάλκινο προσωπείο.
Δεν είχε πυξίδα
και τα μαλλιά της τα σκλήραινε η αρμύρα.
Δεν ξέρω αν ποτέ απευθύνθηκε σε μένα,
αλλά εγώ της δάνεισα για λίγο τα πόδια μου
για να τρέξει όπως ποτέ δεν έτρεξε
στο κόκκινο σπασμένο δειλινό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου